Krya en Kirtan

Zaterdag was het Kriya dag…
wat is dat nu weer denk je zeker. Nou Kryas zijn manieren om jezelf te reinigen. Vanaf vrijdag 22:00 mochten we niks meer eten tot we de kryas gedaan hadden. Er zijn 6 soorten Kryas, die je weer kunt onderverdelen. Maar de belangrijkste gingen we oefenen. Het schrapen van de tong met een tongschraper. En de neti (die kennen er wel een hoop) een potje waar je handwarm water met een beetje zout in doet om je neus en holtes te reinigen. Die had ik al eens gedaan, dus dat wist ik al. Verder gingen we met een katheter onze neusgang vrij maken van slijm…. Tja ik had overal mijn bedenkingen bij. En met een gaas zouden we de slokdarm en maag vrijmaken. Je slikt een gedeelte van een rol gaas in en trekt het langzaam weer terug. Dan zijn er de oefeningen waar je je organen rolt?? Mahadev deed het voor en het was erg indrukwekkend. Je noemt het masseren van de organen. En dan het reinigen van de maag met zout water en braken. Als een verpleegkundige resen hier behoorlijk wat vraagtekens, maar ik was hier om mijn horizon te verbreden en alles gewoon mee te maken. Dus ook dit deed Mahadev voor en het was geen prettig gezicht. Maar we gingen ervoor. De Christina die samen met mij de busreis had gedaan zat naast me en we spraken af om dit samen aan te pakken. De Neti was geen probleem, beetje water in je neus prima. Toen de katheter, dat wilde maar niet lukken. Bij Christina lukte het in een neusgat wel, de andere niet. Toen het gaas doorslikken, dat werkte alleen maar een braakreflex op en lukte ons beide niet. En daarna gingen we samen het zout drinken. Na 6 bekers water met zout hebben we dit ook weer goed uitgebraakt. Het was echt een hele ervaring. Na de les gingen we toch nog de katheter proberen en dit lukt uiteindelijk toch bij ons allebei! Hoe blij waren we, achteraf erg raar, maar toch een mijlpaal. En het voelde goed en schoon. Vanaf die tijd waren Christina en ik vaak samen te vinden, ’bonded over puking’ zeiden we. Dus over het algemeen zijn de kryas goed bevallen, gelukkig hoef je het niet elke dag te doen. Haha. En goede instructies hebben gehad.
We hebben hier later voor onze TTC film nog een stukje over gesproken.


De 3e week was de week waar we tijdens Satsang mogelijk een Kirtan moesten doen. Een Kirtan is een lied van devotie. Het kan in Sanskrit (dat wordt het meest gedaan) of andere talen. Engels en Hebreeuws waren de liedjes in het boek hier. Het zijn hymes of mantras waarbij het meestal voorgezongen wordt door 1 persoon en dan nagezongen door iedereen. Enfin, dus tijdens de Kirtan lessen werd er aandacht aan besteed, meestal pas de laatste 15 min, want tijdens die lessen werden ook de andere liedjes uitgelegd die we zongen. Zoals je Dyana Slokah (het gebed voor elke les), Jaya Ganesha (dit zingen we elke keer bij de Satsang na de meditatie), de Arati (het gebed van het licht) en de Mahamrityunjaya mantra (afsluiting van de les). Ik hou d’r van! Ik zing vaak met de Satsang bij de Yoga Community in Amsterdam. Maar nu leer ik zoveel nieuwe liedjes. Superleuk. Maar dan is het kiezen ook wel lastig. Ga ik voor het veilige liedje dat ik al ken, of leer ik een nieuw liedje. Dus dat gedaan, nieuwe liedjes (die ik wel al ken, maar nog niet zelf heb gezongen) Ik heb eigenlijk 3 liedjes gezongen. In de les heb ik Om Bagahavan gezongen, die zing ik vaker, en bij het kampvuur heb ik een nieuw liedje gezongen en bij Satsang zong ik Kali Ma. Een mooi liedje wat alle godinnen/moeders/ vrouwen eert. Een perfecte kirtan vond ik.