Weerzien met Vera

Nu onderweg naar Varkala in de trein, voor wel 1 euro pp. Een half uurtje dan zijn we d’r. De ashram helaas verlaten, de laatste x yoga en pranajama’s gingen fantastisch, kijk nu al uit naar de lessen in januari bij Karin. Heb met pijn in mijn hart afscheid genomen, ik vond zelf het chanten niet erg meer, ging zelf meezingen, haha. En ik heb een cd gekocht van de Satsang met de Swami. Zo kan ik elke dag nog genieten… als ik er zin in heb. De yoga leraar van de intermediate heeft me veel geleerd, van op m’n kop staan en de ploeg en de pranajama’s goed uitvoeren. Ging met rust en veel energie weer op weg naar het Indian coffeehouse in Trivandrum, daar zou ik Vera treffen en Siobhan. (zij was zondag alweer terug gegaan) Dus het weerzien met Vera was erg leuk, veel verhalen over het project. Ze vond het ook erg jammer om weer weg te gaan, maar komt over 3 jaar zeker weer terug. Dankzij Siobhan hebben we in een super hotel gezeten “the princess inn” voor 450 roepies voor een kamer. Omgerekend 6,50 euro… Na de tassen gedumpt te hebben ging Veer een uurtje liggen (die had al een treinreis van 6 uur achter de rug) en ik ging met Siobhan op zoek naar een nieuwe telefoon en een simkaart voor haar. Dus voor omgerekend 18 euro een nieuwe nokia gekocht en een simkaart voor 50 euro. Ik heb er ook maar eentje aangeschaft, je moet een pasfoto inleveren, een kopie van je paspoort en kopie van je visum en je bent eindelijk bereikbaar. Mijn nummer hier is: +919539800592. Daarna hebben we de normale bus gepakt naar Kovalum, een badplaatsje 15 km van Trivandrum af en daar hebben we van de ondergaande zon genoten en van de bussen toeristen die er rondliepen. Wel even wat anders dan het strenge ashram leven. Direct ook genoten van een koud biertje en lekker eten. Terug ging er geen bus, dus namen we voor 200 roepies een riksja. Vreselijke terugweg, veel kapotte stukken in de weg. Je kunt beter met de bus gaan. In het hotel ging Siobhan slapen en Vera en ik trokken de witte wijn open die ik in de koelkast had laten zetten. En die hebben we met smaak opgedronken. ’s Ochtends zowaar gemediteerd om 6:15 met de op mijn IPod staande Deepak Chopra en het lukte me 10 min. Hierna met Soibhan nog ontbeten, toen hebben we afscheid genomen en hebben Vera en ik een treinkaartje gekocht voor de 14:30 trein. Nog naar een beroemde Hindu tempel geweest van Shri Padmanabhaswamy, maar daar mag je als niet Hindu niet naar binnen en naar het Pattan Malika Palace (het houten paleis ook wel genoemd). Uitgecheckt en tassen opgeslagen. Toen gingen we nog even kijken voor een nieuwe telefoon voor Vera en evt een IPod, maar die kan ze toch beter in NL kopen denk ik, gezien weinig prijsverschil. Toen op zoek naar een lunchplek, maar ik zag van te voren nog een grote goedkope shop waar ze Sari’s ed. verkochten en heb daar een broek en een kaftan gekocht met sjaal voor 2 euro.
Het treinen ging fantastisch, we konden overal zitten en een half uur later waren we al in Varkala. Wederom een mooi plekje om als je meer tijd hebt wat langer door te brengen. Maar dat hebben we niet, dus op naar het strand om daar van de laatste zonnestralen te genieten. Het was ook een mooie zonsondergang wat we daar zagen, maar die van Kovalum was mooier. O en ik ben voor het eerst de zee ingegaan. Lekker warm was t en de golven waren heerlijk. Ons hotel ligt nog geen 5 min lopen van het strand, ook lekker. Mothers Palace, geen overbodige luxe, maar schoon en warm water. Kost Rs 500. In 1e instantie Rs600, maar het afdingen leren we langzamerhand. Onze 1e cocktail gedronken bij het tentje achter ons hotel en we hebben een backwater trip geregeld. Eerst de ferry van Kolam naar Allapey, daar zitten we nu op. Lekker met m’n laptoppie op schoot en tikken maar. Met de trein naar Kolam voor Rs 40, ook weer overal plek en 20 min later met de riksja naar The Indian coffeehouse voor ontbijt. Na het ontbijt gingen we naar de veerboot voor toeristen, ja dat wel, voor Rs 400 krijg je een tocht van 8 uur over de backwaters met 3 stops, 1e stop lunch, hebben we net gedaan en nu komen we in de buurt van de Ashram van Amma. De flats steken boven de palmbomen uit. Hier gaan we niet naar toe, maar wel grappig dat we er langs komen. Amma zelf is nu in Spanje en komt pas over 3 dagen terug, dus kan haar niet eens omhelzen. ( ze staat nl bekend als de hugging Mamma (swami))
Even over de geuren van India, die variëren vreselijk, de ene keer ruik je de zee, meer, water. Dan de rottende vuilnis geur of urine lucht, dan weer een vleugje sandelwood of verbrand hout. Of je ruikt de heerlijke curry geuren. Tis zeer uiteenlopend dat zeker. Zo ook met de Indiërs zelf, haha. De ene man rochelt en spuugt z’n fluim voor je voeten, de ander is weer heel vriendelijk, maar spreekt geen woord Engels. De wat rijkere Indiër is over het algemeen het behulpzaamst. Wil dat je van India gaat houden en niet van de rotte appels die er tussen lopen en je beliegen en bedriegen. Het afzetten van toeristen is ook heel normaal, maar het afdingen van een riksja lukt al heel goed, had alleen niet door dat ’s avonds de prijzen Rs50 omhoog gaan. Nu wel, ach na een anderhalve week in India vind ik dat ik het goed doe ;)
Ik heb trouwens echt alweer hartstikke veel foto’s gemaakt, vanavond ga ik ze even uitzoeken en lopen we een internetcafé in, hopelijk kan ik weer een stukje plaatsen.
Ik ga nu weer genieten van de trip!!
Liefs Natasja